Páginas

22/6/17

Ismaíl despídese

Aínda que a Ismaíl foi invitado a asistir ao acto da graduación de sexto, non se atreveu. Sempre foi un tímido, e agora máis. Pero quero que saiba algunas das palabras que dixen alí, tamén no seu nome:

Un sabio francés escribiu que somos contadores de contos, que vivimos rodeados polas nosas historias e as historias dos demais, que vemos todo o que nos pasa a través delas e que intentamos vivir a nosa propia vida como se estivésemos contando un conto.

Se as cousas funcionan desa maneira, que así o parece, só teño que dicir que foi una bonita historia esta que mañá rematará, e que eu lembrarei sempre...

Por suposto, Ismaíl, se chega a Saidabad, tamén lembrará esta historia tan fermosa.

41 comentarios:

  1. Ana (nai de Carmen)23/6/17, 9:15

    Botamos de menos a Ismaíl na festa da tarde e a Mario na festa da noite ;) Eses son os únicos "peros" a un día perfecto e moi emotivo para os nosos fill@s. Moitas grazas a tod@s os que nos acompañastes nestes anos: pais, nais, mestres, persoal do colexio, amig@s... e aos nosos nen@s: moita sorte nesta novia etapa!!!

    ResponderEliminar
  2. E unha pena,pero tamen unha alegría.
    Vamos ao instituto!!!

    ResponderEliminar
  3. Que video más bonito!

    ResponderEliminar
  4. Ismail nunca te olvidaremos

    ResponderEliminar
  5. Recordareivos a todos,diso non dudedes.

    ResponderEliminar
  6. Lucas,Tomás y África os echaremos de menos

    ResponderEliminar
  7. Que pena que Tomás y Lucas se vallan a otro instituto...bueno espero que se lo pasen muy bien y que hagan nuevos amigos con los que se lo pasen bien.

    ResponderEliminar
  8. Muy bonito el vídeo!!!!!

    ResponderEliminar
  9. Que alegría que terminó el colegio y que pena por dejarlo atrás. Me quiero despedir de Tomás, Lucas y Africa porque se van a otro instituto, Os deseo lo mejor

    ResponderEliminar
  10. Andrea Vázquez23/6/17, 10:33

    É o último día de cole , votarei de menos a Tomás , África e Lucas .

    ResponderEliminar
  11. Despois de hoxe non veremos nunca máis o colexio...
    Foron moitos recordos para agora deixalos atras,

    ResponderEliminar
  12. Foron uns anos incribles para nos. Os votaremos de menos

    ResponderEliminar
  13. que pena!! Seguro que el año que viene vendremos a hacer alguna que otra visita!!!

    ResponderEliminar
  14. Aunque es muy difícil despedirse de compañeros con los que llevas 9 años.Llego la hora de pasar de primaria a secundaria.Hasta siempre compañeros.

    ResponderEliminar
  15. Luigiman1123/6/17, 10:34

    Botarei de menos a todos os compañeiros que se teñen que ir a outro instituto.
    Como a Tomás, a Lucas e a África.

    ResponderEliminar
  16. O vídeo é moi bonito, son moitos recordos...
    Os votarei moito de menos a todos;sobre todo a Lucas,Tomás y África que non seguiran con nós esta nova etapa.Estoy segura de que seguiremos en contacto como podamos.
    Grazas por todos os grandes momentos que vivin xunto a vos...
    Ata pronto.

    ResponderEliminar
  17. Ata outra, Ismaíl!!!

    ResponderEliminar
  18. ME GUSTARÍA QUEDARME EN ESTE COLEGIO PARA TODA LA VIDA PERO ESTÁ CLARO QUE NO =(
    PERO HOY ES UN DÍA DE AEGRÍA PORQUE A PARTE DE QUE VINO AURORA Y DE QUE DIEGO Y MATEO ESTÉN PELEÁNDOSE CON LOS LÁPICES ES EL ÚLTIMO DÍA DE COLE.

    =)

    ResponderEliminar
  19. Hoy después de 9 años nos vamos de este colegio. Después de tantos momentos vividos en este colegio que da un poco de pena dejarlo, pero hay que hacerlo comenzar una nueva etapa en el instituto.

    ResponderEliminar
  20. Botareivos moito de menos!!
    Hoxe,venres 23, é un día moi especial para todos, comeza unha nova etapa... Novas aventuras, novas amistades, novos profesores...
    Lucas, África máis eu botarémosvos moito en falta!!

    Un saúdooo!!! ;)

    ResponderEliminar
  21. Enora boa a todos po la sua graduacion

    ResponderEliminar
  22. Queria dar gracias a Mario y a Ismail por estos dos años tan emocionantes y increibles

    ResponderEliminar
  23. Botarei de menos a Mario e a Ismail. Foron uns anos incríbles con vos nunca os olvidarei.

    ResponderEliminar
  24. Adiós Ismaíl, gracias por todo lo bueno que nos has dado y por todos los recuerdos memorables.

    ResponderEliminar
  25. Botarei de menos a Mario e a Ismail. Foron uns anos incríbles con vos nunca os olvidarei.

    ResponderEliminar
  26. Tomas ,Lucas e Africa os votaremos moitisimo de menos. Votaremos de menos as risas de Tomas e Lucas , e como fan o payaso todo odia , jaja

    ResponderEliminar
  27. Tamén votaremos de menos a Africa,Tamás e Lucas espero que sempre sigamos sendo amigos

    ResponderEliminar
  28. Andrea Valeiro23/6/17, 10:42

    Hola,quería dar las gracias a todos los profesores que nos dieron clase especialmente a Ismaíl,sabemos que somos muy pesados y que a veces nos portamos muy mal algunos aposta y otros no pero aun así os habéis portado genial con nosotros...Gracias

    ResponderEliminar
  29. Mario muchas gracias a tí, a Ismail y al resto de los profes por formar parte de nuestras vidas... empezamos un nuevo camino, pero lo vivido siempre quedará en nuestra memoria.

    ResponderEliminar
  30. Ana, unhas nenas, entre elas Carmen, falaron de levar a Ismaíl á graduación, pero mon foi posible. Sobre o baile, non podería ter ido por razóns familiares, aínda que non lembro que se me dixera algo...
    Saúdos

    ResponderEliminar
  31. A por otra etapa de la vida, si esta que dejan atrás ha sido importante, la que están a punto de empezar lo será tanto o más. Seguro que se quedará grabada en su mente para formar parte de ellos para siempre. Mucho trabajo y mucha suerte para todos, profesores, padres e hijos. Y no os olvidéis nunca.... EL MUNDO ES DE LOS VALIENTES... Muchos besos para todos.
    Isabel Glez Rieiro

    ResponderEliminar
  32. Muchas gracias a Ismail y a cada uno de los profesores, educadores, cuidadores....que han contribuido con su trabajo y dedicación a que tanto padres como alumnos hayamos aprendido y nos hayamos sentido queridos y comprendidos. Muchas gracias a todos.
    Besos y abrazos para todos.
    Isabel Glez Rieiro

    ResponderEliminar
  33. Patricia mamá de Lucía25/6/17, 12:27

    Muchas gracias Mario y a todos los profesores y a la dirección por aguantar a esta madre tan pesada y dejar que participará en experiencias tan maravillosas con todos esos niños y niñas que son ¡¡GENIALES!! Seguir siendo como sois ¡¡UNICOS!! Disfrutar de las vacaciones . Un besazo a todos y suerte

    ResponderEliminar
  34. Patricia, merecías estar en el vídeo pero no tenía tu permiso... :-(
    Gracias por tu colaboración a lo largo de estos años, siempre tan generosa. La tarta que nos regalaste el último día fue devorada con rapidez. Su foto estará en un próximo post. 😁
    Gracias, también de parte de Ismaíl.

    ResponderEliminar
  35. Siempre los llevaremos en nuestro corazón.

    ResponderEliminar
  36. Echaremos de menos a Lucas,Tomás y África...
    Dani Pena, echar jamás lleva h al principio!
    😣

    ResponderEliminar
  37. Momentos Nostálgicos (^¬^)
    Luis Ponte Hampl

    ResponderEliminar
  38. Luis, momentos de recuerdo... :-)

    ResponderEliminar
  39. Hola, que tal? Son Daniel Pereiro Rodriguez non sei se ainda te acordaras de min Mario ...
    Só viña deixar un comentario para decir como van as cousas por aqui e tamen asi recordo uns bos tempos pasados :).

    Eu agora pasei a 4 da ESO, como pasa o tempo! Cambiamos moitas cousas nas clases, bueno, a pandemia creo que non fai falta nombrala... As amistades cambiaron e tamen os nosos pensamentos, hai algunhas amisatades que ainda conservo de primaria coma dani pena ou saúl por exemplo. E polo outro lado os pensamentos ainda me acorda en 6º que pensaba só en xogar e xogar e agora hai que ir pensando no futuro...

    Un saúdo para ti e para Ismail, espero que estedes o mellor posible!

    ResponderEliminar
  40. Dani Pereiro, como non me vou lembrar de ti! Claro que nos acordamos de ti e do teu irmán, e tamén de todos os demais daquela clase que resultou tan bonita... Fixemos moitas cousas, aprendimos moito e, agora, hai que seguir aprendendo con esta maldita pandemia. É un pouco triste, pero é o que nos toca vivir, non hai máis.
    Espero que teñas moita sorte nese futuro do que falas, e sobre todo que teñas sorte agora, que hai que vivir.
    Grazas polo teu comentario despois de tantos anos. Son palabras que axudan no camiño, que o meu xa é o da xubilación...
    Ata sempre, Dani! E de parte de Ismaíl que consigas moitas moedas de ouro...

    ResponderEliminar