Páginas

27/6/17

Na busca de tesouros novos

A tarta da foto, que nos regalou Patricia, a nai de Lucía, era tan feitiña que daba mágoa acabar con ela. Pero así foi, pois a aventura debe continuar. Non pode haber tempo para os temores. Ademais, o instituto está agardando á volta do verán…

Ismaíl estará viaxando con destino a Saidabad. Ao igual que vós, andará na busca de novos tesouros.

Feliz viaxe!

23 comentarios:

  1. Grazas por todo, MArio e Ismaíl. Por certo, tes razón, a tarta daba mágoa acabar con ela...
    Ata semprere!

    ResponderEliminar
  2. Tomás, outro viaxeiro e tamén informático, sempre estará na memoria de Ismaíl.
    😀

    ResponderEliminar
  3. A tarta estaba moi rica.
    Grazas por estes anos Mario e Ismaíl, paseino moi ben con vós, foron uns anos fantásticos e nenes coñecín a alguns/as dos meu mellores amig@s. Que teñades moita sorte e oxalá Ismail encontre o camiño adecuado para volver a Saidabad!! Moitísimas grazas a todos!!😁😁

    ResponderEliminar
  4. Uxía, Ismaíl tamén atopou en ti una colaboradora fantástica, e quere que o saibas. Sobre Saidabad, hoxe mesmo contáronme que dúas amigas están preparando unha viaxe pola Ruta da Seda. Teño que falar con elas para informar a Ismaíl... :-)

    ResponderEliminar
  5. Me alegro que os gustara.La tarta fue hecha con mucha ilusión y alguna penita pero estos chic@s se merecían acabar esta fabulosa aventura encontrando el gran tesoro de Ismail.Suerte y a disfrutar de las vacaciones. Un besazo

    ResponderEliminar
  6. Gracias a ti, Patricia, y siempre... 😊

    ResponderEliminar
  7. Grazas Mario e Isamil por todos estes anos!! Féliz veran a todos!!⛱☀️

    ResponderEliminar
  8. Grazas a ti, Carmen, por acordarte de nós. Ismaíl quere que saibas que fuches unha gran colaboradora. Por iso espera que teñas moita sorte...
    Que teñas un feliz verán!
    😁

    ResponderEliminar
  9. Grazas Mario e Ismaíl nunca esquecereime de vos
    Grazas por todo... ;v

    ResponderEliminar
  10. Grazas a ti, Saúl, o noso máis famoso Romeo... Que teñas mouta sorte e que pases un bo verán.
    😀

    ResponderEliminar
  11. Holaa, que tal de vacacións??
    Mario unha das miñas monitoras do campamento foi alumna túa do primeiro ano que chegaches ao noso colexio.

    ResponderEliminar
  12. Uxía, como se chama esa monitora? E dalle saúdos da miña parte...
    😀

    ResponderEliminar
  13. Chamase Paula, a ppena e que o campamento acabou a semana pasada.
    Contounos que contigo fixera un traballo sobre os traballos de Hércules.

    ResponderEliminar
  14. Ola Mario!!
    Que tal? Ismaíl chegou a Saidabad ou aínda lle queda un bó anaco pra chegar?
    Saúdos!

    ResponderEliminar
  15. Que tal, Tomás, como estamos? De Ismaíl non sei nada, nin está comigo nin tampouco no colexio. Supoño que andará por Saidabad, pero non estou seguro. O que si creo é que non estará na aula en setembro, así que estarei só...
    😯
    Saúdos

    ResponderEliminar
  16. Hola Mario, que tal ese empezo de curso e eses alumnos??😄

    ResponderEliminar
  17. Ola, Uxía, por aquí estase ben e os novos alumnos parecen dispostos a aprender moito... :-)
    O luns vin desde o coche a Dani Pena e a Dani Pereir. Creo que ían felices, así que espero que tamén ti esteas así e que teñas sorte. Porque seguro que do esforzo xa te encargarás ti... :-)
    Saúdos e unha forte aperta.
    Este colexio sempre estará aberto para vós.

    P.D.: Algo raro pasa. Ismaíl no volveu desde o proxecto da viaxe ata Saidabad. Os novos nemos e nenas xa están nerviosos, aínda que enchen de moedas de ouro o seu cofre. A ver...

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Contentos si que estamos pero hai moita diferenza, os recreos son moi aburridos, hay un profesor para cada asignatura e son moi especiales,jotase de menos o colexio😂😀

      Eliminar
  18. Uxía, o problema é que aínda non estades adaptados... 😳
    Pero xa verás como cambiará todo dentro de poucas semanas, estou seguro. Así que moita calma e saúdos de parte de Ismaíl.
    😉

    ResponderEliminar
  19. Mario, dale un saludo de mi parte a alguien de tu clase que se llama Miguel.¨Migui¨

    ResponderEliminar
  20. Andrea Valeiro5/11/17, 20:36

    Grazas Mario e Ismaíl,aínda estamonos adaptando,a pesar de que non levamos nin dous meses unha cousa está clara botamos de menos a todos os mestres do cole!!!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Andrea Valeiro, pasará o tempo, seredes máis maiores e só seremos un pequeno recordo no tempo. Moito ánimo e...
      SEMPRE FORTES!

      Eliminar