A despedida

Este venres foi moi especial. Aurora Fernández, a nosa profesora de Música, xubilouse despois de moitos anos de traballo. Ademais, na nosa aula tamén impartía as Ciencias Sociais e os Valores; así que imaxinaba, aprendía, xogaba e vivía moitas horas ao noso lado.

Sabemos que o luns, cando regresemos ao colexio, será un día diferente. Pero coas letras do seu nome poderemos formar palabras. Con esas palabras organizaremos marabillosas frases. E con esas frases construíremos unha parte dos nosos soños, como ela sempre ensinou.

Grazas, mestra, por todo este tempo de alegría…

As voces novas da poesía

Cando falamos do poema de Antón Cortizas titulado Romance do capitán, aquel post quedou algo incompleto. A pesar do fermoso debuxo que fixera Diego, coa Lúa sobre o mar, faltaban os versos da poesía.

Por sorte, agora podemos escoitar esas palabras nas voces de Álex, Luis, Ana, Mateo, Estela e o mesmo Diego. Os versos levan unha música de fondo para que o seu ritmo pareza máis moderno. Ou talvez será que forman un novo grupo musical? Quen sabe…

Preme aquí para escoitar Romance do capitán.

O noso colexio

Un novo traballo do proxecto Pequenos xornalistas, que esta vez trata algúns asuntos do noso colexio, o CEIP Isaac Díaz Pardo. Este traballo consta de tres partes:

• O artigo, que podes ler enteiro se premes aquí.
• Unha entrevista co director do centro, Julio Labandeira. Preme neste enlace para escoitala.
• A fotografía que está debaixo, onde están tres das autoras co director no seu despacho. Faltou Lucía, que ese día estaba enferma.

[Autoras: Uxía, Estela, Candela, Lucía]

O final do curso

Chegou o final do curso e a clase enteira brincou de alegría, como era de esperar. Talvez o único que se entristeceu un pouco fora Ismaíl. Porque sabe que os seus amigos medrarán para facerse os maiores do colexio, pero el xa o é. É aínda que os gnomos viven moitos anos, tamén haberá un final para a súa vida neste blog.

O último día estivo cheo de tartas e de biscoitos, de contadores de chistes, de bailes e de despedidas. Por iso, agradecemos moito o esforzo das familias e a valentía daqueles nenos e nenas que se apuntaron para ofrecernos actuacións inolvidables. Compartir é una palabra moi fermosa. E esta aula compartiu e colaborou sempre…

De parte de Ismaíl, que teñades un feliz verán e unhas boas vacacións.

Preme aquí para ver a fotografía máis grande.

O piñeiro de Xosé Neira Vilas

Hai pouco que morreu o escritor galego Xosé Neira Vilas. O seu libro máis famoso titúlase Memorias dun neno labrego, que segue a ser moi lido tanto nas casas como nas escolas e institutos. Por iso xa leva milleiros de exemplares publicados, e incluso foi traducido a máis de trinta idiomas do mundo. Este escritor chegou a nós polo seu poema O piñeiro, que recitamos na clase...

Preme aquí para escoitar a poesía.

O tesouro de Ismaíl

Unha vez, hai xa moitos anos, tomei prestadas unhas palabras do gran escritor Álvaro Cunqueiro. Estaban nun libro que aínda sigo a ler: Tesouros novos e vellos. Nunha das súas páxinas, ao falar dos contos e lendas de Galicia, o escritor dixo que talvez os seres máxicos non só garden tesouros escondidos. Pode que o tesouro que coiden sexa a nosa propia intelixencia, pois é a maior riqueza que posuímos como humanos e como mortais.

Por esa razón, creo que nesta fotografía non se ve realmente o tesouro que garda o noso Ismaíl. Pero é moi bonita…

As cabazas

Estas cabazas asustaron moito, pois parecen moi terroríficas. Todo foi grazas a Saúl, Uxía, Diego, Antía, Dani Pereiro, Asíer e Ian. E tamén ás súas familias, claro. Os dous últimos non están na foto por causas persoais, e tampouco África, que nese momento andaba coa súa nova profesora. Pero haberá máis fotografías e vídeos, así que non hai que preocuparse…

Por certo, xa temos un fermoso cartel para o Magosto, e Ismaíl está encantado… Grazas da súa parte, Uxía! :-)

Preme aquí ou na imaxe para vela máis grande.