27/9/15

O dragón e o Caldeiro Máxico

Ao longo de varios anos, moitos nenos e nenas descubriron tantas historias de Ismaíl que resultou necesario un sitio para todas elas. Se exploras ese lugar, comprenderás por que se chama así.

De feito, din que hai un dragón que é o gardián de todos eses contos. E tamén hai un caldeiro máxico para imaxinar e inventar historias, que xa coñeces. O que ninguén aínda sabía, e tampouco eu, é que Andrea Valeiro Bergondo xa era unha boa exploradora. Por esa razón, a súa historia El tesoro del arcoíris hoxe está aquí. Ademais, colaboraron con ela os seus compañeiros Antía, Lucía, Asier e Luis. Entre todos organizaron a narración da seguinte historia, na que aparece o noso Ismaíl:

Érase una vez un pequeño enano guardián del arcoiris. Cuidaba de un gran cofre lleno de monedas y joyas valiosas. Todos los piratas del mundo lo buscaban, pero ninguno lograba encontrarlo.

El tesoro estaba muy bien escondido, y por eso nadie supo de él durante cientos de años. Y como ya dije, este tesoro era guardado por Ismaíl, un enano alegre y generoso…

[Ler máis]

O dragón e o Caldeiro Máxico

9 comentarios:

Uxía dijo...

Que chula a historia Andrea😊😊👧💟💜💛💚💙💗💓💕💖👌👌👍

Mario Aller dijo...

Uxía, que comentario tan lindo. O malo é que o blog non quere esas imaxes nos comentarios... :-(

Saúdos

Uxía dijo...

Vale non o sabía lo sientoo.

Pilar dijo...

Ola, son a nai de Uxía, o blog paréceme unha idea estupenda. Gústame moito e espero que lles axude a estudar e tamén a aprender a colaborar entre eles. Espero que o cofre nunca esté Valerio. Enhorabuena a todos os que participades. Seguide así.

Mario Aller dijo...

Pilar, grazas polo teu comentario, que así entras no noso grupo de mamás comentaristas.Falarei con Ismaíl, aínda que me parece que xa o sabe... :-)

Un saúdo

Pilar dijo...

Ola Mario e Ismail, son Pilar, moitas grazas pola moeda, estaba moi boa.
Ismail mándoche unhas moedas para o teu cofre do tesouro por Uxía; pero creo que tamén ela aportará algo?????. Moitos saúdos.

Ismail de Saidabad dijo...

Grazas, Pilar, sen un tesouro como é debido non hai maxia que sobreviva moito tempo... :-)

Saúdos

Unknown dijo...

A historia é preciosa Andrea

nerea16 dijo...

Encantame a tua historia Andrea.